Anemia sierpowata to choroba, która najczęściej występuje na terenach, gdzie występuje malaria. To schorzenie ma podłoże genetyczne – sierpowaty kształt krwinek nie pozwala na łatwe wnikanie pasożytów do komórek, przez co osoba z anemią sierpowatą jest praktycznie uodporniona na malarię. Niestandardowy kształt czerwonych ciałek krwi ma jednak również swoje wady.
Objawy anemii sierpowatej
W przypadku anemii sierpowatej najłatwiej zauważalny jest nieprawidłowy wygląd czerwonych krwinek. Zamiast kształtu owalnego, jest on sierpowaty – jak wskazuje sama nazwa choroby. Standardowy kształt krwinek pozwala na ich sporą efektywność. W przypadku sierpowatych ciałek krwi, ich objętość jest zwykle mniejsza, a ponadto są one o wiele bardziej podatne na uszkodzenia.
Bywa, że organizm nie radzi sobie z takim rodzajem krwinek – dochodzić może wtedy nawet do uszkodzeń nerek lub zawału na skutek zatkania się naczyń krwionośnych. Objawy anemii sierpowatej (o ile choroba jest leczona) nie są tak widoczne, jak w przypadku innych postaci tej choroby. Dolegliwości pojawiają się najczęściej w sytuacji wysiłku fizycznego, a także na dużych wysokościach.
Czerwone krwinki o sierpowatym kształcie nie są tak efektywne w przenoszeniu tlenu, a ponadto w takich warunkach szybko ulegają uszkodzeniu. Objawy anemii sierpowatej mogą być znacznie wyraźniejsze, jeśli w przypadku danej osoby, oprócz nietypowego kształtu krwinek, pojawi się także nietypowy rodzaj hemoglobiny oraz wtedy, gdy chory nie znajduje się pod opieką lekarza.
Leczenie anemii sierpowatej
To schorzenie genetyczne, dlatego nie jest możliwe przywrócenie organizmowi możliwości produkowania krwinek o odpowiednim kształcie za pomocą leków. Jedyną dostępną metodą wydaje się wykonanie przeszczepu szpiku, ponieważ to tam produkowane są czerwone krwinki. Obecnie ten sposób jest jednak nadal w fazie testów.
Możliwe jest badanie genetyczne, które może stwierdzić prawdopodobieństwo wystąpienia tej choroby u dziecka. Warto pamiętać, że tak jak w przypadku wielu innych schorzeń genetycznych, wystąpienie anemii sierpowatej u jednego z rodziców nie oznacza, że dziecko również będzie chore. W połowie tego typu przypadków dziecko zostaje nosicielem genu, który tę chorobę determinuje, jednak samo nie zapada na anemię sierpowatą.
Leczenie anemii sierpowatej przebiega wyłącznie objawowo. Podstawą jest unikanie zakażeń innymi chorobami, ponieważ może być to niebezpieczne dla osoby z tym rodzajem niedokrwistości. Zalecane są odpowiednie szczepienia, a czasem nawet profilaktyczne podawanie antybiotyków. W przypadku, gdy dojdzie do omdlenia, leczenie polega często na hospitalizacji, podawaniu tlenu, a nawet przetoczeniu krwi. Samodzielnie nie można leczyć tej choroby – należy uważać na sytuacje, w których może dojść do wystąpienia objawów – lepiej unikać dużych wysokości. Niewskazana jest również duża aktywność fizyczna – lepiej ograniczyć wyczerpujące ćwiczenia fizyczne na rzecz bardziej spokojnych, by nie dopuścić do zatorów w naczyniach krwionośnych.
Nie chcę być uznany za rasistę, ale sami widzicie, że coraz więcej chorób dotyczy tylko rasy czarnej, albo u niej głównie występuje. Anemia to pikuś, ale wirus HIV też przywędrował z Afryki… Przypadek?
„Nie chcę”, ale powiem… Żenada. Jest wiele chorób, na które chorują wyłącznie biali. Wiele zależy od miejsca przebywania, klimatu etc. A nie od rasy. Na zwykłą anemię jakoś chorują najczęściej biali mieszkańcy USA. I co z tego wynika?