Obecnie anemia jest chorobą uleczalną, pod warunkiem odkrycia jej przyczyny. Właściwa diagnoza niekiedy wymaga nieco czasu, ponieważ niedokrwistość może wynikać zarówno z niewłaściwej diety, jak i z ukrytych chorób wewnętrznych. Jak się leczy anemię po jej rozpoznaniu?
Anemia – łagodne przypadki
Łagodne przypadku anemii zazwyczaj dotyczą niedokrwistości z powodu niewłaściwej diety. W takiej sytuacji często już zmiana codziennych posiłków na zdrowsze oraz odrzucenie szkodliwych nawyków mogą przynieść znaczne efekty. Dodatkowo, w przypadku leczenia anemii tego typu, lekarz decyduje się zazwyczaj na przepisanie doustnego preparatu zawierającego żelazo. Należy pamiętać, by przy samodzielnym przyjmowaniu nie przekraczać zalecanej ilości specyfiku – przedawkowanie nie sprawi, że niedobór zostanie szybciej uzupełniony, a permanentne przyjmowanie zbyt dużej ilości żelaza może poważnie zaszkodzić wątrobie i nerkom.
Leczenie anemii przy większych niedoborach
W przypadku dużych niedoborów żelaza proste zmiany dietetyczne niewiele już mogą pomóc. Ostrzejsza postać anemii w przypadku niedoborów żelaza wynikających z diety zdarza się rzadko, jednak jeśli wystąpi, konieczne jest bardzo szybkie uzupełnienie. W tym celu osoba chora musi przyjmować preparaty żelaza dożylnie. Niekiedy konieczny jest także jej pobyt w szpitalu, jeśli wskutek anemii doszło już do uszkodzenia serca czy mózgu. Takie sytuacje w przypadku niedoborów w diecie występują jednak sporadycznie.
Znacznie częściej powodem braku odpowiedniej ilości żelaza czy innych potrzebnych organizmowi składników do tworzenia efektywnych czerwonych krwinek jest choroba uniemożliwiająca właściwe wchłanianie tych substancji. Wtedy konieczne jest zastosowanie właściwego leczenia – w przypadku schorzenia zwanego celiakia konieczne jest nie tylko przyjmowanie leków, ale także unikanie określonych pokarmów.
Jak leczyć anemię, która nie wynika z niedoboru żelaza? Lecznie Anemii
Leczenie anemii, która wynika z innych niedoborów lub zupełnie innych czynników, jest prowadzone pod kontrolą lekarza. Niedokrwistość może wynikać z zatruć metalami ciężkimi – tak jest w przypadku anemii hemolitycznej. O tej postaci choroby mówi się wtedy, gdy krwinki krwi pod wpływem działania pewnych substancji lub drobnoustrojów rozpadają się. Choć poziom żelaza jest wtedy w normie, chory ma pełne objawy anemii. Bywa, że czerwone krwinki są atakowane przez komórki układu odpornościowego – wtedy mówi się o tak zwanej chorobie autoimmunologicznej. Leczenie wszystkich tych przypadków musi odbywać się pod kontrolą lekarza, często pacjent musi być hospitalizowany.
Bywa, że anemia wynika z dziedzicznej choroby, w przypadku której czerwone krwinki zbyt szybko są usuwane z krwiobiegu. W takim przypadku konieczne jest radykalne leczenie, które polega na chirurgicznym usunięciu śledziony. Jak wiadomo, to właśnie w śledzionie „zużyte” czerwone krwinki są rozkładane. Usuwając ten narząd można opóźnić ten proces. Nie wpływa to zwykle negatywnie na zdrowie osoby chorej – funkcje śledziony przejmuje wtedy wątroba.
Łagodną anemię można wyleczyć bez lekarza, ale lepiej tego nie próbować. Bo nie da się bez badań krwi zdiagnozować samemu jak bardzo duży jest niedobór żelaza. A to podstawowy czynnik, po którym można określić czy anemia jest duża czy nie. Poza tym sama dieta i suplementacja leków bez recepty nie zawsze wystarczy.
Na pewno nie można dopuścić do tego, żeby anemia się pogłębiała, bo czym większy niedobór żelaza, tym gorzej i większe kłopoty z sercem i innymi narządami.
Długo borykałam się z problemem anemii i brałam różne suplementy z żelazem i zadziałał tylko //reklama usunieta//, czyli żelazo hemowe wzbogacone witaminami z grupy B. Po miesiącu brania badania były lepsze, a po dłuższym stosowaniu anemia zniknęła. Co więcej, nie odczułam żadnych skutków ubocznych.