Łysienie androgenowe skóry jest najczęstszą forma łysienia i odpowiada za ok. 90% wszystkich rodzajów łysienia. Schorzenie występuje głównie u mężczyzn ok. 40 roku życia. Czasem pojawia się też u osób młodych, w tym u kobiet i w negatywny sposób wpływa na jakość życia i stan psychologiczny pacjentów.
Łysienie androgenowe jest nierozerwalnie powiązane z zaburzeniem gospodarki hormonalnej, której towarzyszą zwykle też inne objawy. Dihydrotestosteron (DHT) jest hormonem, pochodną męskiego testosteronu, która wiąże się z określonymi receptorami występującymi w mieszkach włosowych. natura stworzyła nas w ten sposób, by na określone substancje działały tylko określone części ciała. Na DHT powinny działać tylko receptory zawarte w mieszkach włosowych okolic intymnych. Na skutek błędu w materiale genetycznym człowieka, działają na nie też receptory mieszków włosowych skóry głowy, na skutek czego dochodzi do miniaturyzacji włosa. Zaburzony zostaje cykl włosowy, a więc faza trwania anagenu jest znacznie skrócona.
Zobacz: Trycholog Gdańsk – nowoczesna diagnostyka i leczenie wypadania włosów
Włos terminalny przechodzi natomiast, przemianę do włosa meszkowego. Proces jest na ogół nieodwracalny, a postęp choroby można odwrócić działając substancją, która zablokuje działanie 5-alfa-reduktazy, czyli enzymu odpowiadającego za zmianę konformacji testosteronu do dihydrotestosteronu. Leczenie bywa skuteczne, ale nie zawsze. Analizę problemu należy rozpocząć od wizyty u trichologa, który może zalecić wykonanie innych badań. Warto wiedzieć, że u podnóża łysienia androgenowego leżą poważne zmiany naszego organizmu. Powinniśmy zastanawiać się nie tylko nad tym, jak zaradzić utracie włosów, ale i nad tym, co może być jego przyczyną. Wraz z łysieniem androgenowym występują zazwyczaj:
- przewlekły stres – wiąże się z uwalnianiem kortyzolu, który może sprzyjać wypadaniu włosów
- nadczynność lub niedoczynność tarczycy, zwłaszcza u kobiet
- policystyczne jajniki, zapalenie przydatków, zapalenie szyjki macicy, okres poporodowy, zaburzenia cyklu menstruacyjnego
- infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pierwotniakowe
- papierosy i alkohol
- zażywanie niektórych leków
- choroby autoimmunologiczne, alergie, atopowe zapalenie skóry
- uszkodzenia mechaniczne, stłuczenia, rany skóry głowy, oprzenia termiczne i chemiczne
- ogniska zapalne wywołane nadmierną odpowiedzią układu immunologicznego na patogen bądź białko własne gospodarze
- zaburzenia odżywiania, nieprawidłowa dieta, niedobory mikro- lub makroelementów
- schorzenie może mieć charakter dziedziczny, zwłaszcza w przypadku kobiet
JAK POSTĘPOWAĆ ?
Jeśli zauważymy nadmierne wypadanie włosów, należy udać się do lekarza trichologa, który fachowo oceni jakość włosów oraz skóry głowy. W razie potrzeby skieruje na dodatkowe badania. Być może niezbędna okaże się wizyta u endokrynologa bądź histopatologa.